این جا زاهدان است

یک هفته است که در زاهدان هستم؛ برای تدوین مدارک و تحویل قطعی یک پروژه. زاهدان ویژگی‌های جالبی دارد که در این یادداشت به برخی از آنها اشاره می‌کنم.

• در هتل استقلال مستقر هستم که بهترین هتل شهر محسوب می‌شود. هر چند به لحاظ اتاق و خوراک در مقایسه با بهترین هتل‌های سایر شهرها اندکی ضعیف‌تر است؛ اما بدون اغراق به لحاظ مسئولیت‌پذیری و خوش‌برخوردی پرسنل یکی از بهترین‌ها در سطح ایران است. اینترنت هتل هم رایگان است. دو دستگاه عابربانک هم در هتل وجود دارد.
• در این شهر تعداد تاکسی و ماشین‌های شخصی مسافربر از تعداد مسافران بیشتر است. یعنی در هر ساعت از روز، مدتی که لازم است که کنار خیابان بایستید تا یک تاکسی یا خودروی شخصی جلوی شما توقف کند حدود یک دقیقه است. همه تاکسی‌ها هم فقط دربست می‌برند، یعنی بعد از سوار کردن یک مسافر، مسافر دیگری سوار نمی‌کنند. کرایه هم ثابت است، 3000 تومان، برای هر نقطه از شهر. اکثر‌شان هم دنبال یک کار پردرآمدتر هستند؛ یعنی به محضی که من سوار می‌شوم، می‌پرسند: «کار سراغ نداری؟».
• بیکاری بیداد می‌کند. زاهدان شهر تمیزی نیست. به لحاظ رعایت مسائل رانندگی هم خوب نیست. آب شهر کم فشار است و این موضوع در هتل هم بر همین منوال است. برای نوشیدن بهتر است از آب معدنی یا آب نوشیدنی استفاده کنید نه آب شهری. فضای سبز شهر بسیار محدود است.
• بهترین رستوران‌ شهر عبارت است از رستوران ولیعصر در خیابان آزادی و در درجه دوم رستوران عمارت آذربایجان در خیابان دانشگاه. هر دو رستوران در فاصله کمتر از 500 متری هتل قرار دارند.
• زاهدان نان‌های خوشمزه‌ای هم دارد. یک نان فانتزی فروشی که کیک‌های عالی هم دارد در نزدیکی هتل است. علاوه بر این، در نزدیکی هتل می‌توان چند میوه‌فروشی خوب، شعب بانک‌های مختلف، چند آژانس مسافرتی و چند سوپرمارکت که دست کم یکی‌شان شبانه‌روزی است پیدا کرد.
• طی این هفته راننده زن در خیابان ها ندیدم، عابران زن هم به نسبت سایر شهرها اندک اند. زاهدان شهر مردانه ایست.