درمان شوپنهاور

هر نفسی که فرو می بریم  مرگی را که مدام به ما دست اندازی می کند، پس می زند....  در نهایت این مرگ است که باید پیروز شود، زیرا از هنگام تولد بخشی از سرنوشت ما شده و فقط مدت کوتاهی پیش از بلعیدن طعمه اش، با آن بازی می کند. با این همه ما تا آن جا که ممکن است، با علاقه فراوان و دلواپسی زیاد، به زندگی ادامه می دهیم، همان جور تا آن جا که ممکن است، طولانی تر در یک حباب صابون می دمیم تا بزرگتر شود؛ گرچه با قطعیتی تمام می دانیم که خواهد ترکید.

کتاب درمان شوپنهاور - صفحه 15 - اثر اروین . د. یالوم

از امروز خواندن کتاب را شروع کردم.